martes, 26 de enero de 2010

Mazeta portanteak

Materialtasunaren alorreko gogoetetan murgildurik, Jose Maria Sáez Vaquero eta David Patrício Barragán Andrade-ren etxebizitza honekin egin dut topo. La Morita (Ecuador)-n kokatua, eraikinaren eta alboko berdegunearen arteko erlazioa du jatorrizko helburu, horretarako hormigoi prefabrikatu bidezko horma sistema bat planteatuz. Piezek egitura nahiz itxitura soluzionatzeaz gain, altzari gisa ere planteatzen dira hormak. Pieza bakarrak lau posizio desberdin onartzen ditu konstruktiboki, mugatzen duen espazioaren izaeraren arabera kokatuaz.

"Una sola pieza, una sola acción constructiva de apilar. Una arquitectura diluida en la naturaleza, que hacia el exterior es prolongación vertical del jardín y hacia el interior es mobiliario. Un muro en el que convergen el entorno y el usuario."





informazio gehiago:

http://www.plataformaarquitectura.cl/2007/11/22/casa-pentimento-jose-maria-saez-david-barragan/
http://www.construmatica.com/actualidad/blogs/2008/01/03/jm-saez-d-barragan-casa-pentimento-la-morita-quito-ecuador/

jueves, 21 de enero de 2010

"Aztarnizazioa"

Aztarnak badira, baina, proiektu honetan tratatzen direnak...
Zein puntutaraino, ordea, aztarnizatu?




domingo, 17 de enero de 2010

San Telmo, eredugarri


Badira egun bereziak, inoiz probatu gabeko esperientziak dastatzeko aukera ematen digutenak; atzo, urtarrilak 16, inoiz probatu gabeko bizipen baten lekuko izan ginen: museo baten obrarena, hain zuzen.



Donostiako San Telmoko museoari anpliazio eta errestaurazio sakonak burutzeko ideiarekin jaiotzen da proiektu berri hau. Urgul mendiaren magalean eta alde zaharrarekiko kontaktu zuzenean, mendiaren eta eraikin historikoaren arteko zirrikituan hartzen du leku.


San Telmoko konbentu zaharrak baditu donostiar petoenak ere ezagutzen ez dituen sekretuak. Horiexek berak goresteko helburuarekin lortzen du lehiaketaren irabazleak lehendabiziko saria. Proiektu irabazleak tarteko eraikin luze batean du bere oinarria, zeinak zenbait puntutan eraikin historikoarekiko urruntzeak dituen, honek arnasa har dezan, eta bide batez, konbentu zaharraren presentzia eta zenbait puntaren erreklamua lortzearren. Ez hori bakarrik, proiektuak mendiarekiko harremana ere zaintzen du, honen zati izateko helburu nagusiaz. Modu honetan, eraikitze teknikarik aurreratuenak (handipenaren altxaera berritzailean islatuak) museoaren izaera zaharkituarekin kontrastean daude.


Interesgarria, ezbairik gabe, une honetan bertan lantzen ari garen museoaren inguruko ariketarekin duen erlazioa ikusirik. San Telmo berriko zuzendariaren hitzetan, badira museo baten sorkuntzan ezinbestekoak diren zenbait aspektu (gune publiko-erakustoki bereizketa, obren mantenimendurako ezinbestekoak diren baldintza termikoak…), eta horienganako erreflexioa pizteko ez bada ere, merezi izan duela esango nuke.


sábado, 9 de enero de 2010

Paisaiaren inguruko gogoetak

Asier Larrazaren hitzetan, argazkilaritza eta arkitekturak ba omen dituzte osagarriak diren ezaugarriak, baita helburu komunak ere.

Paisaia aldatzen duten diziplinak ditugu biak, paisaia modu zuzenago edo indirektoagoan eraldatzen dutenak.

Paisaia hauskorra da.

Guk geuk, lurreko biztanleok, eta arkitekto garenok nagusiki, paisaian eragiten dugu, honen hauskortasun maila desberdinen gaineko interbentzioen bidez.
Paisaia guretzat egina da. Jendearentzat.

Gu gara paisaiaren biztanle, paisaiaren jabe. Gu gara paisaiaren ERABILTZAILE.


Arkitektura eta argazkilaritzaren azken helburu gu geu gara. Zergatik ez, bada, gure irudia eta ondorioa artean islatu...?



...


...


Gaur arratsean, leihotik begiratzerakoan,
inoiz baino argiago ikusi dut hau guztia.

Egunak argitu bezain pronto, paisaiak, elurraren uniformetasuna dela eta
inoiz baino hauskorrago, gure eragina jasan du.

... baina bada hare garrantzitsuagoa den zerbait.
Gure aztarnak ez du paisaia zertan itsusitu,

hura apaindu eta hare ederragoa egiteko ahalmena dugu eskuan.


GU,
MUNDUKO BIZTANLE IKUSEZINOK,
PAISAIAREN DEKORADORE GARA
.

viernes, 8 de enero de 2010

Hormigoizko "maketa" AMAITURIK!

Bizpahiru hilabete beranduago, baina hona "hodeiaren egiturari" dagokion gure proposamena, fisikoki gauzatua, bere prozesu eta guzti.

Guztiz satisfaktorioa zaigu hasiera batean baliabide eta ezagutza teknologiko urriagatik ezinezkoa zirudiena azkenean gauzatu ahal izatea, jatorrizko ideiaren oinarria galdu gabe, eta noski, porrot egin gabe.

Donostiako Enpresaritza Eskolako taberna alboko gunean duzue maketa ikusgai (eta erabilgai).

Mila esker euren laguntzagatik Sasmakeko kideei, EHU-ko liburutegi berriko obra zuzendariari ("el portugués"), eta gure Jean Nouvel partikularrari.